(Bikol at Tagalog Bersyon)
METAPORA
[ta-ga-log]
Ang mga titik ay inaayos sa kanyang loob.
Ang mga salita’y lumalabas na walang tunog.
An mga nakaraa’y binabalikan nang may tugtog.
Ang kamay ay nagsulat na rin sa papel ng kasaysayan.
Upang ipabatid ang kanyang panulaan.
Ngunit dinamitan ng metapora ng santinakpan.
Marami ang nahumaling sa kanyang istorya.
Nagbigay-puri ang mga nakabasa.
Walang humpay na palakpak ang dala sa tainga.
Ngunit ang tula ay hindi lang natapos sa tuldok.
Dahil ang makata ngayo’y naroon sa suksok.
Hindi matahimik at sya’y nanlalambot.
S’ya’y nagpatuloy pa rin sa pagsulat ng tuwa sa luha.
Walang nakakapansin sa pag-ayos n’ya ng mga bura.
Kaya nagpadala na lang s’ya sa agos ng kanyang tula.
Ang kanyang sarili’y isinulat n’ya sa kwaderno.
Sa kanyang pag-aakala na kilala n’ya ito..
Sa pamamamagitan ng metapora, isinulat n’ya ito.
Ngunit s’ya mismo ay metapora sa kanyang sarili.
S’ya ay metapora sa lahat ng mga metapora.
Ang nasabing makata, tula sa kanyang tula.
[bi-kol]
An mga letra pinapakaray sa saiyang laog.
An mga tataramon nagluluwas na mayong laog.
An mga agi-agi binabalikan na may tugtog.
An kamot nagsurat na man sa papel nin kasaysayan.
Tangani na ipasabot an saiyang panulaan.
Alagad binaduan nin metapora nin kinaban.
Dakul an nagka-erengganyo sa saiyang istorya.
An mga nagbarasa nagtao nin dakulang honra.
Daing sagkod na upak an dara-dara sa talinga.
Alagad an tula dai man lang natapos sa tuldok.
Ta an makata ngani yaon duman ngonyan sa suksok.
Dai natutuninong asin dai napapauntok.
Sya nagpapadagos man sana sa pagsurat nin ogma sa luha.
Mayong nakakarisa sa pagpakaray nya kan mga para.
Kaya nagpadara na sana sya sa sulog kan saiyang tula.
Isinurat nya sa kwaderno an saiyang sadiri
Sa saiyang paghona-hona na bistado nya ini.
Sa paagi nin metapora ini nya isinabi.
Alagad sya ngani metapora mismo sa saiya.
Sya metapora sa gabos na mga metapora.
An nasambit na makata tula sa saiyang tula.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento